Wszystkich nas dotyka obecna, nadzwyczajna sytuacja związana z koronawirusem. Świat jaki dotychczas znały nasze dzieci i młodzież został mocno zaburzony, zatem najpierw (zanim przejdą do wykonywania zadań przesłanych przez nauczycieli w formie online), zadbajmy o ich sferę emocjonalną. W tym czasie skupmy się na kontaktach, relacjach i emocjach, aby pomóc im zrozumieć co się dzieje.
To co jest równie istotne to ogólna atmosfera w domu i postawa rodziców/opiekunów prawnych. Poniżej kilka skutecznych sposobów na wzbudzenie motywacji do nauki:
- UZNANIE DLA PRACOWITOŚCI – nie tylko podkreślajmy zdolność, mądrość czy bystrość naszych dzieci, ale popularyzujmy także takie cechy jak pracowitość, wytrwałość oraz systematyczność, czyli umiejętność poradzenia sobie z sytuacją trudną w dłuższej perspektywie czasowej.
- ROZBUDZANIE CIEKAWOŚCI ŚWIATA – zachęcajmy dzieci do czytania książek, odwiedzania wystaw online, oglądania ambitnych filmów.
- STABILNY HARMONOGRAM – to, co pomaga dziecku zmobilizować się do pracy, to dobra organizacja czasu nauki. Najlepiej, aby rozpoczynało naukę o stałej porze, w miejscu, gdzie jest cicho i spokojnie, gdzie może się skoncentrować i nic go nie rozprasza, gdzie
w tle nie jest włączony telewizor. Szczególnie trzeba zadbać o telefon, który potrafi niezwykle skutecznie odciągać od nauki. Ważne, aby o tej samej porze wszystkie dzieci w domu poświęcały czas na naukę odpowiednią do wieku. - ROZWIEWANIE OBAW – uczeń może w jakimś momencie mieć wątpliwości i zadawać sobie pytanie: ,,Po co właściwie tego wszystkiego się uczę?”. Ważne, abyśmy pomogli dziecku dostrzec korzyści, jakie może odnieść z posiadanej wiedzy, zwłaszcza jak można powiązać ją
z codzienną rzeczywistością i jak wykorzystać w praktyce. Warto też podkreślać, że wirtualna nauka jest tymczasowa, a nie stała. - DOSTRZEGANIE SUKCESÓW I STARANIA DZIECKA – omawiając jego pracę, najpierw podkreślmy dobre strony, wskazując nad czym mogło by jeszcze popracować. Czasami powstrzymajmy się z oceną, zachęcajmy do samooceny: „Nie jesteś zadowolony z efektów swojej pracy? Czy jest coś, co chciałbyś poprawić?”.
- UNIKANIE ATMOSFERY NAPIĘCIA - nie okazujmy ciągłego niezadowolenia, lecz szukajmy mocnych stron dziecka i udzielajmy mu wsparcia.
- CHWALENIE – ZA OSIĄGNIĘCIA, A TAKŻE ZA WŁOŻONY WYSIŁEK – nie porównujmy dziecka do rodzeństwa, kolegów, lecz do poprzedniego jego poziomu umiejętności –uświadomimy mu w ten sposób postępy i zmotywujemy do dalszej pracy.
- NAZYWANIE UCZUĆ DZIECKA – nie zaprzeczajmy uczuciom dziecka mówiąc, że nic się nie stało, lecz nazwijmy jego uczucia: „Widzę, że jest Ci bardzo smutno z tego powodu…, że jesteś rozczarowany…, że zadanie to sprawia Ci trudność”. Zachęcajmy je do wymyślenia, jak można rozwiązać dany problem, zaproponujmy własne pomysły i wspólnie zdecydujmy, które pomysły wydają się możliwe do zrealizowania.
- COACHING RODZICIELSKI – zamiast presji, by dzieci rozpoczęły naukę, stosujmy pytania: „Ile czasu potrzebujesz, żeby to opanować?”, „Ile razy potrzebujesz to powtórzyć, żeby umieć?”, „Jaką ocenę chcesz dostać?”, „Co ci będzie potrzebne?”, „Czy mogę ci jakoś pomóc?”.
Opracował: Zespół Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej ZSO nr 7 w Gdańsku
Źródła:
- J – „Motywowanie uczniów do nauki”
- Ch- „ Sukces w szkole jest możliwy”
- H – „ Do efektywności nauczania”
- M – „Duch klasy”. Jak motywować uczniów do nauki?
- Mc Ginnisa. A – „Sztuka motywacji”
- Stipek, K.Seal- „Jak nakłonić dziecko do nauki?”
- W.Green – „Jak pomagać dziecku w nauce?”
- Faber, E.Mazlish – „Jak mówić, żeby dzieci uczyły się w domu i w szkole”
- http://www.spryczywol.pl/
- https://zwierciadlo.pl/
- https://miastodzieci.pl/